Le château de Thozée, la gentilhommière de Félicien Rops nous intriguait. Nous rêvions d’accéder à la propriété qui est souvent fermée au public: Le 5 juillet, 22 Urban sketchers avides de croquis ont pu mettre le pied dans le parc, s’asseoir sur les bancs en forme de cygne, déambuler autour de l’étang où Rops et Baudelaire ont autrefois déambulé. Trouver une vue originale et croquer l’instant.  Mettre sur papier cette tourelle, traduire les couleurs se cette végétation, mettre en scène une des échappées visuelles du parc. Les arbres sont vénérables, certains se sont abattus sur les dépendances. La restauration du lieu n’est pas terminée. Dissimulés par les reines des prés, assis sur les branches basses d’un thuya centenaire, à l’abri du porche d’entrée, les dessinateurs s’en donnent à cœur joie malgré le vent qui s’engouffre et les nuages boursouflés. Le repas de midi est enjoué, il témoigne du bonheur de se retrouver à dessiner en groupe après des mois de confinement. L’après-midi se passe à tester d’autres points de vue, malgré la bruine qui vaporise les carnets. Sur les escaliers d’honneur, lorsque nous étalons les carnets, c’est comme un condensé d’expressions artistiques qui jaillit à nos yeux. Le temps passe trop vite. Nous le prolongerons au Lac de Bambois le verre (et le crayon) à la main. 

B. L.

Dessins Nathalie Renotte, Benoi Lacroix, Corinne Raes et Ryo Inagaki

Het kasteel van Thozée, het landhuis van Félicien Rops, intrigeerde ons. We droomden ervan om toegang te krijgen tot het terrein, dat vaak gesloten is voor het publiek: op 5 juli konden 22 urbansketchers, voet aan wal zetten in het park, op de zwaanvormige bankjes gaan zitten en een wandeling maken rond de vijver waar Rops en Baudelaire eens ronddwaalden. Zoek een origineel beeld en schets het moment. Zet deze toren op papier, vertaal de kleuren van deze vegetatie, en zet een van de perspectieven van het park in scène. De bomen zijn majesteus. De restauratie van het erfgoed is nog niet klaar. Verborgen door de weidekoninginnen, zittend op de lage takken van een honderd jaar oude cederboom, beschut door het voorportaal, hebben de tekenaars het naar hun zin ondanks de ruisende wind en de gezwollen wolken. De lunch is vrolijk, het getuigt van de vreugde van het tekenen in een groep na maanden van opsluiting. De middag wordt besteed aan het uitproberen van andere gezichtspunten, ondanks de motregen die de schetsboeken nat maakt. Op de grote trap, als we de schetsboeken uitspreiden, is het als een compendium van artistieke uitingen die onze ogen verblinden. De tijd gaat te snel voorbij. We verlengen het bij het Bambois-meer met glas (en potlood) in de hand.

B. L.

tekeningen Nathalie Renotte, Benoi Lacroix, Corinne Raes en Ryo Inagaki